Kardinali Giovanni Battista Re drejtoi ceremoninë e lamtumirës së Papa Françeskut. Kardinali Re rikujtoi momentin e fundit publik të Papës, gjatë së dielës së Pashkëve, kur pavarësisht gjendjes së tij të rënduar shëndetësore, ai zbriti në shesh dhe përshëndeti turmën nga papamobili i hapur.
Fjalimi i plotë:
Në këtë sheshin madhështor të Shën Pjetrit, ku Papa Françesku kremtoi Eukaristinë kaq shumë dhe kryesoi tubime të mëdha gjatë dymbëdhjetë viteve të fundit, jemi mbledhur me zemra të pikëlluara në lutje rreth eshtrave të tij mortore. Megjithatë, ne jemi të mbështetur nga siguria e besimit, e cila na siguron se ekzistenca njerëzore nuk përfundon në varr, por në shtëpinë e Atit, në një jetë lumturie që nuk do të ketë fund. Në emër të Kolegjit të Kardinalëve, ju falënderoj përzemërsisht të gjithëve për praninë tuaj. Me emocion të thellë, përshëndes me respekt dhe falënderime të përzemërta krerëve të shteteve, krerëve të qeverive dhe delegacioneve zyrtare që kanë ardhur nga shumë vende për të shprehur dashurinë, nderimin dhe vlerësimin e tyre për Atin tonë të Shenjtë të ndjerë. Shpërthimi i dashurisë që kemi dëshmuar ditët e fundit pas kalimit të tij nga kjo tokë në përjetësi, na tregon se sa shumë preku mendjet dhe zemrat Papësia e thellë e Papa Françeskut. Imazhi përfundimtar që kemi për të, i cili do të mbetet i skalitur në kujtesën tonë, është ai i fundit. Të dielën, të dielën e Pashkëve, kur Papa Françesku, me gjithë problemet e rënda shëndetësore, donte të na bekonte nga ballkoni i Bazilikës së Shën Pjetrit. Më pas ai zbriti në këtë shesh për të përshëndetur turmën e madhe të mbledhur për meshën e Pashkëve, ndërsa hipi në makinën e tij të hapur. ‘Mos e harroni të luteni për mua’. I dashur Papa Françesku, tani ne të kërkojmë ty që të lutesh për ne dhe që nga qielli të bekojsh Kishën, të bekojsh Romën, të bekojsh tërë botën, siç e bëre të dielën e kaluar nga ballkoni i kësaj Bazilike në një përqafim të fundit me të gjithë popullin e Zotit, por gjithashtu në mënyrë ideale edhe me njerëzimin që kërkon të vërtetën me zemër të sinqertë dhe mban lart flakadan e shpresës.
