Interi, i cili para një jave ëndërronte të përsëriste arritjen e vitit 2010 të Mourinhos, pas kësaj pasdite rrezikon seriozisht ta mbyllë sezonin pa asgjë.
Ndeshja ndaj Romës dërgoi sinjale të reja shqetësuese, për qëndrueshmërinë fizike të një skuadre që u shfaq e rraskapitur dhe jo shumë e kthjellët, për qëndrueshmërinë mendore të një grupi që në pjesën e parë nuk e kuptoi rëndësinë e ndeshjes.
Këto ditë, kishte një moment për të filluar “korrjen” e asaj që ishte “mbjellë” në tetë muajt e parë, por në vend të kësaj skuadra e Simone Inzaghit ka humbur “rrugën”.
Për shkak të disa defekteve shumë të rëndësishme, sigurisht. Por kjo nuk mjafton për të analizuar momentin e vështirë, për të shpjeguar pse në tetë ndeshjet e zhvilluara deri më tani në muajin prill Interi ka vetëm dy fitore.
Në shtatë ditë, Interi ka humbur tre ndeshje radhazi pa shënuar asnjë gol. Nuk ka ndodhur që nga viti 2012, trembëdhjetë vjet më parë. Humbje që çuan në eliminimin nga Kupa e Italisë dhe bënë që zikalterit të humbin terren të çmuar në kampionat.
Ndoshta vendimtare. Ka ende një finale sezoni për të përjetuar, mbi të gjitha ëndrra e Champions është ende aty, e arritshme. Por të mërkurën mbrëma do të nevojitet një paraqitje shumë më e mirë për të marrë më të mirën ndaj Barcelonës, e cila, ndryshe nga Interi, ende mund të fitojë trefishin e tyre .
