Greqia miratoi një ligj të ri që synon t’u japë leje qëndrimi tre-vjeçare emigrantëve ilegalë, në një përpjekje për të rritur numrin e punonjësve kryesisht në punë të rënda, një vakum i madh që po përjeton shteti fqinj për shkak të largimit të forcës punëtore shqiptare.
Gazeta greke Kathimerini, përmes një komenti, shkruan mbi këtë fenomen, duke thënë ndër të tjera se shqiptarët, të cilët ndërtuan Greqinë prej viteve ’90 janë larguar tashmë në vendet perëndimore ku jetojnë e paguhen më mirë.
Artikulli i plotë në gazetën greke:
Ata që jetojnë në periferi (termi politikisht korrekt për popullin vendas) përjetojnë problemet dhe ankthin e fermerëve të vegjël, pronarëve të bizneseve të vogla dhe pronarëve të shtëpive verore për të gjetur punëtorë për punë të ndryshme. Shqiptarët, të cilët në vitet 1990 ndërtuan gjysmën e Greqisë dhe kontribuan shumë në mrekullinë e zhvillimit ekonomik në 20 vitet para krizës së borxhit të Greqisë, janë larguar nga vendi: më të rinjtë për në vendet e tjera perëndimore, ku fitojnë më shumë para dhe jetojnë më mirë, ndërsa të moshuarit janë kthyer në vendlindje.
Imazhet e një burri në një kamionçinë që shkon në një shesh lokal për të zgjedhur nga një grup punëtorësh që presin me durim një punë në fusha ose ndërtim janë tani një gjë e së kaluarës. Tani të gjithë po i lusin emigrantët që kanë mbetur të “vijnë kur të munden”. Konkurrenca rrit pagat, pagat rritin çmimet e prodhimeve bujqësore (kryesisht) dhe në fund të gjithë ankohen në kanalet televizive për inflacionin e mallkuar.
Duket se banorët e periferive të pasura veriore të Athinës dhe përfaqësuesit e partive të vogla të ekstremit të djathtë në Parlament nuk i dinë këto gjëra. Po u referohemi atyre që u tërbuan kundër amendamentit të ri të qeverisë që u jep leje emigrantëve të paligjshëm të qëndrojnë dhe të punojnë në Greqi, me kushte strikte: punëdhënësi i tyre në Greqi duhet t’i deklarojë, ata duhet të kenë jetuar në vend për të paktën tre vjet, dhe më shumë.
Disa prej tyre kanë hyrë ilegalisht në Greqi. Ata janë “të paligjshëm”, thonë ata që kanë një qëllim të qartë për t’i fyer ata. Të tjerët – dhe ndoshta shumica e emigrantëve – kishin leje qëndrimi, por nuk i rinovuan ato, kryesisht sepse çdo përpjekje e tillë është një procedurë shteruese pa rezultate të garantuara. Duke marrë parasysh se çfarë kalojnë qytetarët grekë kur bien në kthetrat e shtetit, mund të imagjinojmë se çfarë kalon një i huaj që mund të mos e flasë mirë edhe gjuhën.
Megjithatë, ka një gjë për të cilën sigurisht nuk duhet të shqetësohemi. Se “me këtë amendament, vendi ynë bëhet në thelb një fener për tërheqjen e emigrantëve të paligjshëm”, siç pohoi ish-kryeministri konservator Antonis Samaras më 15 dhjetor, kur u diskutua në Parlament. Realiteti është shumë ndryshe: Ne i lutemi të qëndrojnë dhe megjithatë ata largohen.
Është tipike për politikanët që të përpiqen të “shesin” patriotizëm në këmbim të votave. Të gjithë e bëjnë atë. E keqja është se disa prej tyre shkojnë përtej kësaj.
Ata importojnë frikë, qoftë nga e kaluara, qoftë nga përvoja e vendeve të tjera, pa marrë parasysh dëmin që i shkaktojnë ekonomisë dhe në fund të fundit për vetë vendin, të cilin teorikisht dhe hipokritikisht duan ta mbrojnë – të paktën kështu pretendojnë.
