Arkeologët kanë zbuluar mbetjet e një teatri të mbuluar, një vend tregtar të vjetër dhe port lumor në kohën e Romës së lashtë. Studimi i drejtuar nga Universiteti i Kembrixhit sugjeroi se Interamna Lirenas, në Italinë qendrore, ishte një qytet i lulëzuar. Gjetjet kanë sugjeruar se rënia e qytetit filloi rreth 300 vjet më vonë, nga sa mendonin ekspertët më parë.
Analiza e qeramikës së gërmuar tregoi se qyteti në Lazion jugore i rezistoi rënies deri në fund të shekullit të III pas Krishtit. Në kulmin e tij, vendbanimi, i cili tani është kryesisht fushë bujqësore, ka strehuar rreth 2000 njerëz, sipas studimit. “Ne filluam të gërmojmë në një vend kaq jopremtues, pasi më parë askush nuk ishte përpjekur ta gërmonte”, tha Dr Alessandro Launaro, autori i studimit.
“Nuk kishte asgjë në sipërfaqe, asnjë dëshmi të dukshme të ndërtesave, vetëm copa qeramike të thyera. Ne gjetëm një qytet të lulëzuar që është zhdukur shumë shekuj më parë. Ishte një qytet i veçantë”, u shpreh Launaro. Ekipi hulumtues kreu një seri gërmimesh dhe kreu një studim me radar magnetik dhe depërtues në tokë (GPR) në rreth 60 hektarë (24 hektarë).
Gërmimi pranë lumit Liri, zbuloi praninë e një magazine të madhe, një tempulli dhe një kompleksi banjash, teksa studiuesit janë të bindur se këto struktura i shërbenin një porti lumor midis fundit të shekullit të parë para Krishtit dhe shekullit të IV pas Krishtit. Ekipi zbuloi gjithashtu mbetjet e një teatri me çati, i cili mund të mbante deri në 1500 njerëz. Teatri tregonte pasurinë, fuqinë dhe ambicien e qytetit, tha Dr Launaro.
Arkeologët gjetën gjithashtu 19 ndërtesa me oborr dhe tokë, që ata besonin se shërbenin si treg bagëtish dhe delesh. Ata nuk gjetën një shtresë hiri apo ndonjë dëshmi tjetër, që të sugjeronte se qyteti ishte shkatërruar me dhunë. Dr Launaro argumentoi se banorët e braktisën qytetin mes pasigurisë në rritje përpara pushtimit lombard në fund të shekullit të 6-të pas Krishtit, sepse ata e dinin se ishin në një rrugë të drejtpërdrejtë, të cilën ushtritë plaçkitëse do ta përdornin.
