Igli Tare dhe Zlatan Ibrahimovic. Nga dje të dy do të nisin të ndajnë të njëjtat hapësira, të njëjtin ambient, të njëjtat mbledhje operative, edhe pse me role shumë të ndryshme. Por cila do të jetë (ose mund të jetë) marrëdhënia e tyre? Kalimi i javëve do të sjellë qartësi për këtë aspekt, por mund të fillohet pa dyshim duke thënë se, në shikim të parë, nuk dalin në pah ndonjë kriticitet i mundshëm paraprakisht. Edhe sepse Tare dhe Ibra vijnë nga dy botë që nuk kanë pasur lidhje të veçanta. Përveçse në fushë, natyrisht.
QASJA
Aty ekziston një bazë e përbashkët e padiskutueshme: të dy qendërsulmues, të dy me karakter të fortë, të dy të çmendur pas golit, të dy jashtëzakonisht seriozë në qasjen ndaj profesionit. Por ka edhe pika të tjera të përbashkëta: për shembull fakti që të dy e kanë nisur karrierën drejtuese menjëherë pasi i kanë dhënë lamtumirën futbollit të luajtur. Lotito e bindi menjëherë Taren të ulej pas një tavoline, dhe të njëjtën gjë bëri Cardinale me Ibrahimovic. Ajo që i ndan, nëse mund të thuhet, është mosha. Praktikisht një brez: Igli është i lindur më 1973, Ibra më 1981.
I pari e ka lënë futbollin në vitin 2008, më pak se një muaj para ditëlindjes së tij të 35-të, i dyti sfidoi pavdekësinë futbollistike duke u tërhequr – me shumë vështirësi – në moshën 41-vjeçare. Kur Igli po ndalonte, Ibra po fitonte titullin dhe çmimin e golashënuesit më të mirë me Interin. Kjo është ndarja e madhe kohore që i veçon në profesionet e tyre aktuale: Tare është një drejtor sportiv me përvojë, i kalitur nga një punëdhënës kërkues dhe kompleks si Lotito, ndërsa Ibra është një fillestar në fazë mësimi, i dalë nga një sezon me shumë vuajtje profesionale edhe në aspektin personal, i lidhur për më tepër me pronësinë e klubit dhe jo me klubin në vetvete.
RESPEKT
Të dy, sidoqoftë, në thelb gjithmonë janë respektuar, duke e njohur ndoshta veten tek njëri-tjetri për sa i përket vizionit të përbashkët për punën. Njerëz kërkues, që besojnë në disiplinë dhe që kërkojnë shumë, por njëkohësisht ofrojnë mbështetje. Hera e parë që janë takuar në rolet e reja ka qenë në Londër në fillim të marsit, kur Tare, Cardinale dhe Ibrahimovic u ulën për herë të parë rreth të njëjtës tavolinë për të kuptuar nëse mund të ndanin një rrugëtim të përbashkët. Që prej atëherë janë ndryshuar shumë gjëra brenda Milanit.
Sezoni, tashmë i komplikuar që në atë kohë, ka përfunduar përfundimisht në krizë dhe një nga efektet anësore ka qenë zhdukja thuajse totale publike e Ibrahimovicit. Suedezi mbetet i ulur në karrigen e tij si superkëshilltar i botës kuqezi, por ekuilibrat në brendësi të Milanit do të duhet të riformulohen dhe sidomos të sqarohen. Sidomos tani që është duke mbërritur një drejtues i ri, me detyra shumë të përcaktuara. Dy ish-qendërsulmuesit po përgatiten të gjenden sërish përballë njëri-tjetrit, këtë herë me kostum nën të njëjtën çati.
